حتماً تا کنون فلامینگوها را به رنگ‌های سفید ، صورتی و یا نارنجی دیده‌اید . جالب است بدانید که این رنگ‌ها به نوع تغذیه آن‌ها برمی‌گردد .
فلامینگوها از جلبک‌ها و سخت‌پوستان تغذیه می‌کنند که دارای رنگدانه‌هایی به نام کاروتنوئیدها می‌باشند . آنزیم‌های موجود در کبد فلامینگو ، کاروتنوئیدها را به ترکیباتی تجزیه می‌کنند که به رنگ‌های صورتی و نارنجی هستند و در پرها ، منقار و پاها ذخیره می‌گردند . فلامینگوهای درقفس نیز دارای رژیم غذایی مخصوصی هستند که یا شامل میگو است و یا افزودنی‌هایی همچون بتاکاروتن یا کانتاگزانتیندارد ؛ از همین رو سفید یا صورتی کم‌رنگ به چشم می‌آیند . البته فلامینگوهای جوان ، بال و پر خاکستری دارند که بر اساس نوع تغذیه‌شان تغییر رنگ می‌دهند .
شاید بپرسید که چرا انسان‌ها ، علیرغم مصرف غذاهای دارای بتاکاروتن و لیکوپن (مثل هویچ و هندوانه) صورتی و نارنجی نمی‌شود ! پاسخ این است که مصرف انسان از این غذاها آنقدر زیاد نیست که رنگدانه‌های مربوطه را به اندازه کافی در پوست ذخیره کند .
منبع: شیمی دانشی برای همه روزگاران
